Dag 4 t/m 7 : Sax tot Albacete

Dag4:Sax-Yecla 42km.
Alweer een prachtige dag om te wandelen. Begint koud maar na half 10 loop ik mijn T-shirt. Eigenlijk wilde ik vandaag de helft lopen maar alle tel. geven geen gehoor of ik krijg te horen dat er geen plaats is. Achteraf blijkt er een congres in Yecla te zijn waardoor alles vol zit... Tot Villena gaat alles prima en is het landschap afwisselend met alweer kastelen die van km´s ver te zien zijn. Maar daarna beginnen de problemen voor mij. De laatste 24km. gaan over een oud treintracé en gaat kaarsrecht naar Yecla. Bovendien begint de zon te branden en mijn voeten gaan zeer doen. In Yecla aangekomen zit alles vol behalve een duur hotel. Ik besluit te liften naar het volgende dorp om de volgende dag terug te gaan maar dat blijkt achteraf gevaarlijk te zijn, zeker als man in het donker (het is inmiddels 7 uur..) Ik blijk geluk te hebben dat geen boze Spanjaard gestopt is maar de wegwerpgebaren waren duidelijk genoeg. Uiteindelijk ga ik naar het voor mij te dure hotel en kom doodmoe en met overbelaste voeten aan. Ik dring aan op korting en gratis ontbijt. Ik ben tenslotte een peregrino en heb weinig geld te besteden. Zo werkt dat hier.

Dag 5: Yecla-Montealegre del Castillo.27km.
Je raadt het al, alweer een kasteel in zicht. Vandaag de naweeen van de pijnlijke voeten. Gelukkig herstellen die zich wel en loop ik geen blaren. Wel 8 pleisters op diverse plekken, werkt prima. VAndaag door bergachtig gebied, totaal verlaten, alleen boerenland, olijven, druiven en voor mij onbekende gewassen. Het is hier kurkdroog, 100 dagen geen regen gevallen. Ik kom aan in een prachtig bergachtig dorpje met schitterend ingerichte kerk en slaap in gratis refugio die in een voormalige slachterij is. Een oud vrouwtje brengt me eerst naar het gemeentehuis voor mijn nodige stempel in mijn caminopaspoort en brengt me dan naar mijn slaapplek. Ze is oud maar ik moet moeite doen om haar bij te houden, niet te geloven zeg. Ik heb inmiddels geleerd dat ik eerst het vertrouwen van iemand moet inwinnen en die vervolgens laten bellen naar mijn volgende onderkomen want dat zelf bellen werkt niet zo goed. Ze praten veel te snel en onduidelijk terug. Maar zo werkt het prima. Ook vandaag weer in de plaatstelijk kroeg, lekker eten,praatje maken en laten bellen naar volgende slaapplek.

Dag6: Montealegre del Castillo-Pétrola 28km.
Onderweg had ik een splinternieuwe uitgave van de Camino Sureste gekregen als geschenk van een beheerder van refugio. En nu blijkt dat deze route dit jaar verlegd is, wel veel mooier over bergachtige paadjes ipv langs de verharde weg maar wel 5km langer dan verwacht. Maar het staat allemaal heel goed aangegeven vandaag wat overigens in de dorpen en steden niet te zeggen is. Daar werk ik met kompas en kaart en zoek me een uitweg naar mijn volgende bestemming. Ik loop door een mooi heuvelachtig gebied over onverharde paden en na 7 uur wandelen kom ik tevreden en zonder pijnlijke voeten aan in Pétrola waar ik zal slapen in een zaaltje naast de kerk. OP een doorzakbankstel waar ik erg tegenop zie omdat ik net twee dagen geen pijn in mijn rug voel en vrees dat dit niet goed gaat verlopen. Ik besluit de engeltjes aan te roepen zoals Nelly me had aangeraden. En enkele uren later komen er twee pelgrims aanlopen. Een Nederlandse vrouw en een Spaanse man die elkaar hebben leren kennen tijdens een andere Camino. Aangezien er maar één doorzakbank is, besluit de Spanjaard een aantal telefoontjes te plegen en vraagt of ik mee wil gaan want hij heeft een slaapplaats gevonden met echte bedden maar daar mag je alleen als groep komen en twee mensen tellen niet als groep. Ik wil mee gaan als het me niet veel gaat kosten zeg ik. En zo geschied. Ik krijg een uitstekende maaltijd, een gezellige avond waarin ik mijn Spaans kan oefenen omdat de Nederlandse vrouw me daarbij helpt én slaap heerlijk in een bed.

Dag7: Pétrola-Albacete 36km.
Na 6 uur slapen vertrek in de vrieskou naar Albacete. Tja, je moet maar laat gaan slapen en de volgende dag veel km´s moeten maken. We zitten hier op 900meter hoogte en de rijp staat op de gewassen. Ik heb alle lagen kleren en jas aan en stop mijn handen in mijn jas van de kou. Drie uur later loop ik alweer in mijn T-shirt, zo snel gaat het de opkomende zon. Ik loop dat een drassig gebied met veel watervogels.Een groep ooievaars vliegt over me heen. Geweldig om zo de dag te beginnen. Het tweede deel van de route is het tegenovergestelde: ik loop urenlang langs een nieuw spoorwegtracé in aanleg met veel nieuwe bruggen en viaducten. Ontzettend saai helaas. 10km. voor aankomst zie ik de stad liggen en die km´s zijn toch nog pittig door de warmte en er is totaal geen schaduw door het open gebied. Na 10 uur wandelen kom ik aan in de stad en loop willekeurig een wijk in waar ik een goedkoop adresje vind voor twee nachten en ernaast ligt een café waar ik de avond doorbreng. Ook hier ontmoet ik weer interressante mensen en vliegt de avond voorbij.
Dag8: rustdag in Albacete. De eerste 192km zitten erop.
Ik ga veel foto´s op de site zetten dus genieten maar. Hasta luego, tot later...