Dag 11 Minaya-El Provencio 27 km

Totaal ander landschap, door de vele beregeningsinstallaties is het veel groener hier, dat is mogelijk door het afwateringskanaal wat ik overgestoken ben. De paden gaan ook niet meer kaarsrecht en het is heuvelachtiger dan de afgelopen dagen.Ik heb last van de twee kleinste tenen maar k zie nog steeds geen blaren wat misschien wel jammer is, want dan had ik ze kunnen prikken en zo de druk eraf kunnen halen. (gelukkig zijn enkele dagen later de pijntjes vanzelf verdwenen) De grond is hier ook goed zeg, de uien, cebollos, zijn van enorme omvang.De bewegbewijzering is vandaag terrible, het is maar goed dat ik van internet een goede nederlandse beschrijving heb, anders was ik zeker fout gelopen. (dank je wel Fons) Ik volg weer een deel van de Don Quiote route én de Camino Levante. Niet te geloven, 3 routes en nauwelijks wandelaars ha. Na 7 uur wandelen kom ik aan in El Provencio en wil de beheerder van de sporthal bellen maar een perergrino valt snel in het oog in zo´n klein dorpje en ik wordt in het centrum aangesproken en de beheerder is al gebeld.Ik wordt zelfs begeidt naar de sporthal (Manolo tel.0034-626719493) Deze keer twee groooote zachte matten die voor een prima nacht zullen zorgen. Ik slaap in een kleedkamer die op slot kan. Vroeg slapen na lekker eten in familierestaurant waar ik een fijn contact heb met de zoon van de baas. Hij is in Amsterdam geweest, uiteraard voor de wiet, maar ik mag het niet aan zijn moeder of oma vertellen die daar ook werken. De volgende morgen ontbijt er ook weer, krijg een enorm ontbijt met spek en eieren, jus, koffie en appel mee voor onderweg. Een pelgrim moet goed eten zeggen ze dan...