Dag 13 Las Mesas -El Toboso 26km

De boeren hebben het goed gezien. Het weer verandert, meest bewolkt, veel wind die hier open spel heeft. Om 7 uur ben ik al weer op pad, heerlijk om de zon zien opkomen en de stilte in de natuur te ervaren. Ik wandel dan ook meestal de eerste uren met een brede grijns op mijn gezicht van het genieten. De eerste 10 km zijn vandaag overigens saai, langs een verkeersluwe weg. Onderweg passeer ik grote lagunes, een moerasgebied dat een enorm kabaal van grote groepen watervogels veroorzaakt. Na twee uur loop ik weer over de bekende brede leempaden. Het wordt heuvelachtiger en 8km voor El Toboso zie ik de prachtige gotische kerk hoog boven het dorp uitsteken. Ook de Gr239 (camino Levante) komt hier het dorp binnen. El Toboso staat volledig in het teken van Don Quichote en is een echt toeristendorp. Dat merk ik meteen, bussen en dubbel prijzen. IK wil de kerk bezoeken maar ook hier toerisme, er moet 2 euro betaald worden. Dat doe ik niet, ik blijf wat dralen en maak een praatje met de vrouw die de kaartjes controleert. Ze heeft zelf ook de camino gelopen en laat me stiekum gratis binnen, tja, het heeft zijn voordelen, die schelp op mijn rugzak. Hierna ga ik naar het klooster en wacht de volgende verrassing. De jonge non die me ontvangt is verbaasd over mijn enthousiasme en komt even later een enorme tas met eten voor twee dagen brengen. Hoef ik hier in dit toeristendorp niet uit te eten. Ik besluit ´s avonds nog ´even´naar het cafétje naast het klooster te gaan. Tenslotte moet ik straks de enorme toegangspooort met 6 sloten en een zware ketting sluiten. Het is echter zo gezellig, (weer emailadresseen noteren) dat ik de tijd vergeet en om half 1 snachts schrik, als die poort maar niet op slot is... Gelukkig staat die nog op een kier en sluit ik grondig af. Heerlijk stil in zo´n klooster en je wordt vanzelf wakker van de gezang om half 7. Dus weer korte nacht. Maar door de siësta´s, ik slaap dan vaak 2 uur, gaat het prima.