Dag17en18 Mora -Burguilllos de Toledo-Toledo 15km

Tja, ik wilde de bus nemen naar Almonacid de Toledo om de route daar op te pakken maar toen ik om 6 uur opstond en een kwartier later naar buiten liep, lag ik al bijna onderuit. Er was een flinke pak sneeuw gevallen, het was glad, er stond een flinke wind en het sneeuwde gestaag door. Ik weer snel naar binnen, beschermende kleding aangetrokken en naar de bushalte en neem de bus naar Toledo en zie onderweg wel waar het verantwoord is om te lopen. Het is spekglad en bij de haltes heeft de bus veel moeite om weer slippend op gang te komen. De omgeving is de eerste 15 km helemaal in een witte deken gehuld. Hier kan ik geen route vinden, laat staan lopen. Gelukkig zie ik halverwege Toledo dat het overgaat in regen, ha grapje. In Toledo wacht ik een half uur op een bus terug en neem die naar Burguillos de Toledo om zo toch nog 15km door de stromende regen en kou af te zien. Ja, een echte pelgrim en ik had wat kilometers gesmokkeld met die bus dus dit is mijn verdiende straf. Na Cobisa gaat het steil naar beneden en al gauw zie in de stad liggen. Een grandioos uitzicht op Toledo ligt voor me en zelfs de regen wordt minder en de kou voel ik niet meer. Toledo ligt strategisch op een berg van 100m hoog aan de rivier de Taag. Was vroeger van de 6e eeuw tot de 11e eeuw de hoofdstad van Spanje. Vele culturen zijn hier nog zichtbaar. Vooral het Moorse karakter is te zien in de vele zeer smalle kronkelende straatjes waar auto´s amper doorheen kunnen. Bij het naderen van de stad torent het Alcázar, de eeuwenoude burcht boven alles uit en is het symbool van het machtsvertoon. Ik loop trots over de historische brug Puente de Alcántara. Eeuwenlang hebben pelgrims hierover gelopen realiseer ik me en hetzelfde gezien en bewonderd wat ik nu voel. Ik loop naar het v.v.v. en vraag een plattegrond en een lijstje van de goedkopere slaapplaatsen. Ik ga naar pension Castilla in het zeer steile en smalle straatje Recoletas. Het ligt mooi centraal, is goedkoop en prima voor een pelgrim. Alleen heeft de beheerder de voor mij vreemde gewoonte om telkens mijn sleutel in te nemen bij vertrek. En halverwege de nacht klopt hij op de deur dat het water van het toilet blijft lopen. Maar ach, wat maakt het uit. Hier kan ik heerlijk een anderhalve dag rondlopen, het museum El Greco, de grootste schilder van Spanje, een Griek, bezoeken en de vele vele kerken en kloosters bewonderen. Ik neem in een kerk de vele trappen naar de torens en heb een prachtig uitzicht over de historische stad en omgeving. Ik heb nu tijd genoeg om mijn wasjes te doen, de site bij te werken en lekker veel slapen, eten en slenteren. Morgen wacht een lange dag, een nieuwe wandeldag.Hasta luego amigo´s